Dün gece aydınlandım. Gelen bir vahi gibi, kafamın uzerinde cıkan bir hare, üzerime düşen nur gibi... hersey içmekle başladı. Içtim. Sigara ictim icki ictim, and içtim.içtikçe hatırladım; içtikçe açıldım; içtikçe ayıldım. Sabaha kadar içtim, sabaha kadar düşündüm, öğrendim.
Aslında öğrenmedim. Zaten biliyordum. Sadece hatırladım. Bildiklerimi çok derine atmışım içimde. Müzik ve içmek yolum oldu. Yürüdüm hatıralara kadar yürüdüm. Derinlere kadar yürüdüm. Bandırmayı hatırladım. İlk yılımı, ikinci yılımı. Sonraki yıllarımı. Adanayı hatırladım. Evimi hatıladım. Eski sevgililerimi hatırladım. Gerçekten öpüşlerimi hatırladım. İnegölü hatırladım. Başlangıcı hatırladı. Herşeyin başladığı günleri zamanları. Mekanı hatırladım. Bir birayla sarhoş olduğum günleri hatırladım. Kurduğum hayalleri hatırladım.
Çok değişmişim. Çok sadakatsizmişim. Hayallerime, kendime. Onu hatırladım...
Çok kaybetmişim; hayallerimden çok uzak düşmüşüm. Gerçek anlamda düşmüşüm. Kendime oynamışım kendimle oynamısım. Ki hiç rol yapamazdım. Sadece kendimi kandrırabiliyormusum demekki... Biliyorum yapacagımı ama. Süründürecegim kendimi. Daha beter olucam. Dibe vurucam. Belki o zaman düzelirim ve vaz gecerim kendimi satmaktan.
Düzelirmi bu günden sonra herşey...
Göreceğiz...
Başka Bir Dünya Mümkün.
Enas Allas Kosmos Eine Efiktos.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder