19 Ekim 2007 Cuma

Geyik ...


Ev işlerinden erinmiyorum. Tamam cok sevdigimi soylemem belki ama senelerdir bekar hayatı bir noktadan sonra hayatın rutini oluyor. Tamam tamam okuyanların hafif imalı sırıtışını görür gibiyim. Çok temiz çok düzenli biri değilim kabul. Bilen bilir öyle bulaşık yıkamakta fazla lüxtür her gün yada her hafta. Ama bu çamaşır olayı beni bitiriyor. Yahuu insan kendini bir garip hissediyor. Makinadan temiz mis kokan (ıyyy ne diyorum) çamaşırları alıp iyice çırpıp tek tek ipe asmak. Sonra onları tekrar almak. Adam gibi dürmek.(adam gibi??) çorapları eşlemek, nasıl oluyor anlamıyorum ama hep bir tek fazla cıkıyor. Sizde az cıkabilir bir tek bende hep fazla:-) yaa bana bu eylem cok kadınsı geliyor. Kadınsıda değil kızsı. Balkonda sevgilisinin arabasıyla gecmesini bekleyen yada komsulara nispet yapan kızlar gibi hissediyorum. Ve benim vücudumda birinin kendini genc kız gibi hissetmesi cok tehlikeli:) neyse bu son camasır yıkamıyorum yada yıkasam bile ıslak ıslak giyiyorum yeter bee. Yada bundan sonra camasırları derede yıkıcam taşlara vura vura vura. Erkek gibiiii....

Allahım sen beni, ailemi ve tüm inananları ispanyollardan koru..

İspanyol ev arkadasımdan bahsetmistim. Kendisi afeti devran, yek pare-i sütun. Ateş-i beden... ama kardeşim cok salak. Daha öncede bir ispanya deneyimim olmustu. Ve şöyle bir olay vuku bulmustu. İspanyola sorulan soru “ bilmem nereye giden tren nereden kalkıyor” ispanyol şahsın cevabı “tren istasyonundan” olmustu.

Ama bu benim ev arkadası tum ispanyolları dehşete düsürecek kadar salak. Kendisine bir soru sordugumda that was a question(bu bir soruydu) demeden cevap almam imkansız. Oda her seferinde bu cumleden sonra uzun uzun dusunuyor. Bu sefer cevap vericek galiba diye umutlanıyorum her seferinde. Lakin gelen cevap evet yada hayır. Soru ne olursa olsun. Yarınki ders kacta sorusunun cevabı hayır mesela... bide bu şahsiyeti mal bugün düstü. Sandalyeden düstü neden bilmiyorum oturuyordu düstü. Ama alışmaya baslıyorum artık....

Neslihana....

Yahu hepinizi cok ozledim. Herkesi ozledim. Ama nedense neslihanın yazdıkları bana hala gaz veriyor. Gerek blog spotuna yazdıkları gerekse zamanında bana gonderdigi neli bülteni adındaki evs anıları. Defalarca okuyodum. Defalarca daha okucam. Hep gülücem aynı seylere bir ispanyol gibi. Hep daha cok gaza gelicem. Sonra blogunu okucam. Daha cok gaza gelicem... daha cok yaz nesli bee. Gercekten ihtiyacım var...

Kankama...

Kankaaam hocam habersiz kodun beni. Biseyler soyle. Haber ver. Yada daha iyisi ukranyalı bir kadın bul. Onun uzerine yaz onu gonder....

1 yorum:

Nesli dedi ki...

Benim canım, Halil'e akar...Gider...