10 Ekim 2008 Cuma

made in hell...

http://banagoreboyle.blogspot.com/
bundan sonra boyle..
bana gore boyle

29 Nisan 2008 Salı

pes..

persembe yada cuma donuyorum. yani bir yada iki gun icinde. donmek zor. cunku neye donecegimi biliyorum. sadece 8 ayda oradaki hayatin tamamen deismesini beklemek salaklik olur. donecegim icin korkuyordum. 8 ay sonra en basa. ama soyle bir dusununce ayni olmak zorunda degil. tamam 8 ayda hayat cok deismedi ama ben cok deistim. hicbisey ayni olmak zorunda deil. oruc demisti galiba cakaloz kardesimden bana miras. yengec de denizde yasar ama yengec yuzmez yurur denizde. kendi denizime balik olarak deil yengec olarak donmeye karar verdim. yan yanda olsa yurumeyi ogrendim artik. denizde olmak onemli deil.
bide yapabilecegim 3 sey olduguna karar verdim dun gece. yenilgiyi kabul etmek. savasmak. yada umut etmek. bunlarin ikisi onurlu seyler. yenilgiyi kabul etmek yada savasmak. neye karsi savasmak gerektigini cozunce. ikisi arasinda farkta yok pek. biri hic bir zaman kazanamayacagin hayata aska karsi direnmeye calismak, kazanamasamda yolunda olurum demek . yani goz gore gore olume gitmek akincilar gibi. digeri yine olecegini bilmek, savasmanin gereksizligini hayata yada aska karsi kabul etmek. soyluca gelip seni almasini beklemek. nede olsa yasamiyoruz. dogdugumuz gunden bu gune oluyoruz yavas yavas. olum uzun bir surec. diger 3. secenekse hala umut dolu olmak. biseylerin degismesini ummak. beklemek. salak olmak yalvaran gozlerle hayattan biseyler beklemek. oldugunun bile farkina varamamak. ben oldugumu goruyorum artik ve savasmak istemiyorum. tamamen teslim olmadan kazanamayacagimi anladim. pes. sadece gerekeni yapiyorum artik. hayal kurmadan umut etmeden.

25 Nisan 2008 Cuma

arnavutluktan bildiriyor...

darlandim evde. tatil kimse yok. zor zamanlar... gara gittim bilet sordum. tirana gitmeye karar vedrim. 12 saat yol. 45 multeci ve ben. tiran. garip sehir daha sonra yazicam ama burayi belkide yazmam. insanlari yazicam bugun. kanadali bir cift. bisikletle avrupa turu yapiyorlar. 6 aylik turun 3. ayindalar. keyifli insanlar. yari fransiz yari amerikali biri. babasi guney afrikali. 15 seneden beri gemilerde muzisyenlik yapiyor. son bilmem kac senesini brazilyada gecirmis. hollandali kadin arnavut hostel sahibine asik olmus adam kal demis kadin kalmaya karar vermis. arnavut muzisyen cocuk. yeni biseyler bulmak icin kambocyaya gitmis. malezya cin taivan... manyakmi bu insanlar. yoksa bizmi cok sigiz. gece sabaha kadar icmeklemi kendimizi garip ilan ediyoruz. daha cok daraldim...

21 Nisan 2008 Pazartesi

..

canim yaniyor. kelimelerin rahatsiz ettigine sahit olmustum uzduge mutlu ettigine ama gercek aci verdiklerine rastlamamistim. gece aciyla uyuyup gunduz aciya kaldiim yerden devam. peki ne icin bu kadar canimi yakti. hic benim olmamistiki gitmesi neden bu kadar uzdu. bilmiyorum belki bu kez mutlu olurum diye dusunmustum. simdi omuzlarimda tum agirligiyla pencelerini girtlagima gecirmis. zehirli kuyrugu cigerlerimi dagliyor. silkinsem dusecek ama dusmesin biraz daha kalsin belki bu sefer akillanirim

simdi gidiyorum kendi seyanimi bulup ruhum icin pazarliga oturucam

20 Nisan 2008 Pazar

biyik



Biyik gibi hayat . eglenceli sasirtici. Alismasi ayak uydurmasi zaman alan. Supriz gibi. Saka gibi. Sadece cok azina yakisan. Sans gibi. Killi, kil edici, hep orada aslinda ama hep gizli. Ya zaman vermeli gorebilmek icin. Yada cevresindeki fazlaliklari almali. Hayat gibi biyik…

9 Nisan 2008 Çarşamba

if this is your first night at fight club, you have to fight.

Hey barmen “bana bir jack daniels daha ver” diyemeyecek duruma gelene kadar jack daniels ver. Yanlış hatırlamıyorsam bunu bir filmde duymustum. Gercekten oturaklı, karizmatik. Ama gercek hayat boylemi. Sanırım bu lafı edecek kadar hiç param olmayacak. Hadi bir yerden para buldum ve bu parayı ickiye yatırmayada karar verdim. Bu cumleyi kurdugumda buyuk ihtimalle barmende alacagım tepki “höhh” olur. Bir yandan müzik bir yandan barmenin bunu beklememsi. Normalde vodka portakalı bile zor anlatıyorum. Son derece kasıntı boyle bir cumle kurup alacagın cevap höhh olunca olay en bastan bitiyor. Sonrasında yapılacak tek sey “bosver havamda değilim zaten eve gidip yatıcam” demek ve bunu uygulamak. Hadi o da oldu. Barmen keskin kulaklı ve zeki cıktı. Benim bunu soyledigimi duyan bir arkadasım bir tanıdık olsa biterim. Sonrası ömür boyu geyiğe konu olmak. Her gordukleri yerde bunu hatırlamak ve hatırlatmak...

Yani anlayacagınız insan keyifle bir amerikan filmi raconu bile kesemiyor bu hayatta. Off gercek hayat cok zor....

5 Nisan 2008 Cumartesi

varlıgım yunan eczacıların varlıgına armagan olsun..

Nazara inanmaya basladım. Soguk kuvvetli koca kısı tek darbe almadan atlattım lakin son 1 bucuk ay burnum boktan cıkmadı. Once kuvvetli grip. Gunlerce yataga hapsetti. Hemen ardından kuvvetli soguk algınlıgına baglı orta kulak iltahabı. Acı geceler.yutulan haplar doktorlar. Cepten ucan paralar... ama hic biri son haftayı yakalayamadı. Koltuk altımda cıkan kıl donmesi. Yumruk kadar. Bir ara tomurcuklanarak üreyecem yavrum olacak sandım. Yav bir kıl insana bu kadar zarar verirmi. 2 gun boyunca sol tarafım uyusuk gezdim. Kolumu kıpırdatamıyorum. Geceleri acıdan uluyorum. Neyse yine doktor. Yine ilaclar. 3 ayrı antibiyotik yada operasyon. Tabiiki antibiyotik. Dengelesin die vitamin. Agrımı alsın die agrı kesiciler. Okadar cok ilac iciyorum ki. Gun boyu acıkmıyorum bile... ama antibiyotikler adamı zombiye ceviriyor. Butun gun ayakta uyur gezer bir halde mal mal geziyorum. Ehh bunun yanında doktor ve ilaclara verilen aylık... sanırım axa sigorta tum bu masrafları karsılamak icin beni sirkete ortak etmek zorunda kalacak:))...

Bide dun garip bi olay. Neden normali beni bulmaz dedirten kendimi manyak paratoneri olarak degerlendirmeme destek olan yeni bir gelisme. Dun gecenin sonunda sanatcılardan biriyle konusuyoruz. Gece gidiyoruz dimi eglenmeye dedi. Yok dedim. Eve gitcem. Ama soz vermistin. Hımmm hödö hödö... param yok. Bende var. İlk ickini ben ısmarlarım. Ben mekanı ayarladım. Hep beraber olcaz. Yaw ilac alıyorum icemem. İyii sende kola icersin. Yaw yok hıkk mıkk. Neyse baktım kacıs yok. Gecenin ilerleyen saatlarinde eve kactım bariz. Uykum var cok. Eve geldim sızmısım yorgunluktan. Ne kadar sonra bilmiyorum yatakta uzerime biri atladı. Gayri ihtiyari fuck you die kibar bir nida ile karsıladım olayı. Baktım aynı kız. Gulerek tamam ama once eglenmeye gidecez. Neyse apar topar kaldırdı arabaya surukledi. Ben hala ne kadar yorgun oldugumu anlatmaya calısıyorum. Bir yandan giyinirken. Mekana gittik. 10 tane sarhos garip yunanlı dans ediyor. Kenardan bir sure kestim. Sonra eve geldim. Gece yanlız uyudum. Kıssadan hisse. Halil zorla eglendirilemez...