Baharın gelmesiyle ruhum kabarmaya, azmaya basladı. Sabahın 6sında uyanıp dellendim. Once evin icinde salonda donmeye basladım. Sonra duramadım evde dısarı attım kendimi. Armand’ın biskletini odunc caldım. Basladım surmeye. Pedallarla ruhumu dinlendirmeye. Neler oluyor bu aralar bilmiyorum bana. Yönümü olimpos yapıp 5 saat pedal cevirdim. Cicekler agaclar insanlar tarlalar. Bir köy, meydanında bir kahve. Kahvede icilen bir koyu kahve. Cok yoruldum bacaklarım yandı acıdan. Cok hosuma gitti. Kaybolmak istiyorum. Geri donmek istemiyorum. Burda kalmak istemiyorum. Sadece kaybolmak istiyorum. Batıya gitmek istiyorum. Balkanlarda gezmek istiyorum. Sırbistana gitmek, arnavutluga, tekrar makedonyaya gitmek. Tarih kadar eski gollerde yuzmek. Sonra doguya gitmek istiyorum. Mısırı gormek istiyorum kahirede yasamak, iskenderiyeyi gezmek. Nargile icmek. Lubnana beyruta gitmek.
Pedal cevirirken hayatıma fon müzigi aradım bulamadım. Simdilik hayatım bunu hak etmiyor. Ne yaptım ki bir fonu olsun. Sonra hayallerime bir fon muzigi aradım oda olmadı. Hayallerimde bile tutarlı olamadım. Aklım karısık, ruhum can cekisiyor. Tren cazip geliyor. Donmek korkutuyor. Eve donerken sabah bisikletle, bir tarla, icinde tek bir agac. Mor cicekli, altında oturdum, bir sigara yaptım, ruzgar var yagmur yagacak. Ne kadar zaman oldu yagmur altında gezmeyeli. Yagmurdan kacmayalı.
Dönmek istemiyorum, kalmak istemiyorum. Dönünce canım yanacak biliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder